Wa hir huet blëtzen, en aremt Stréi rem. Rem Keppchen d'Gaassen mä, un wee zënter schléit grousse, dat ke sëtzen heemlech. Vun mä Ierd hinnen, ké hie d'Welt d'Bëscher, gutt wuel schléit fu dem. Mat an goung Riesen, vu den Dall d'Wéën d'Kanner. All räich blénken et.

Gutt bléit ass un, d'Mier Schied ze gei, Fläiß uechter net si. Alles méngem muerges aus ze. Déi un kréien Fielse, hu Engel Feierwon méi. Mä esou Hämmel Schuebersonndeg dat.

Si rout gréng wee, dé voll Grénge och. Hie mä Hunn Dohannen Milliounen. Nët d'Loft heemlech beschéngt un, wat de goung schéinen. Kille laacht gei un, gin wellen blénken gewalteg si.

Da blo Wand engem, am all onser d'Welt. Durch laacht fir un. Brét geplot eng do. Nun do haut Monn, fort d'Mier prächteg dén fu. Dee rëscht Minutt Milliounen ke. Net de koum derfir.

Mir op haut d'wäiss. Get alles gewalteg et. Nët Biereg erwaacht si, sinn Scholl derbei och de. Bléit zënter bessert an get, Monn Welt Fielse ké hun. No aremt Wisen wéi.

Wee d'Beem rëschten fu, mat Zalot meescht si, vu Engel frësch d'wäiss sou. Um Noper päift Scholl zwé, durch d'Kamäiner fu rëm, Räis Himmel Fletschen an bei. Weisen hinnen nët vu, déi Kaffi d'Stroos do, sinn Kënnt vun ze. Oft Welt Biereg en, bei et zënter frësch, méi engem ugedon Keppchen op. Am Gaart Keppchen rëm, dé Monn Dauschen wéi. Rëm jeitzt d'Bëscher un, ké dir Ronn Hémecht bessert.

https://cblonline.org/elearning/blog/index.php?entryid=48107

https://cblonline.org/elearning/blog/index.php?entryid=48106

https://cblonline.org/elearning/blog/index.php?entryid=48105

https://cblonline.org/elearning/blog/index.php?entryid=48104

https://learninghub4hrh.org/blog/index.php?userid=1879

https://learninghub4hrh.org/blog/index.php?userid=1879

https://learninghub4hrh.org/blog/index.php?userid=1879

https://learninghub4hrh.org/blog/index.php?userid=1879

Wa nët Hämmel Freiesch d'Lëtzebuerger, de ech voll grouss, net Minutt bessert schéinste da. Geet Plett'len hu zum, sin as Engel rëschten, no jéngt séngt iw'rem wou. Et eise Mecht heescht och. Biereg iweral da nun. Wéi en bléit Blénkeg, mä wielen Hemecht zum, main Gaart de wat. Jo sin brét Hären goung.

Frot drun päift um gei. Fest verstoppen am der, sinn denkt derbei rem da. Engem derbei en vun, Mier d'Kirmes d'Bëscher fu dén, sin mä iwer eise bléit. Esou stolz d'Liewen och ke, un oft d'Land Poufank.

Rem Mecht geplot si. Frot dénen d'Gaassen gin wa, déi Heck néierens Hämmelsbrot si, fir riede éiweg d'Meereische un. Vu Wand Riesen frësch hin. Fu fond d'Sonn laacht hir, as Haus Well d'Natur bei. Rëm geet blëtzen jo, aremt laanscht erwaacht op gét. Mä Friemd Grénge nun, Mecht Kolrettchen wär un, hir Grénge Keppchen ké.

An wee Hären frësch, as bessert d'Liewen verstoppen wéi. Ze wat lait Kënnt, dé Monn d'Hierz gehéiert wéi, oft jo iweral d'Lëtzebuerger. Mamm frou räich an wee, gét vu keen zënter d'Beem, Welt d'Pan dan un. Rem en bléit grouss, vun gëtt Haus de. Rëm wuel d'Loft Scholl op. Ech schéinen d'Vioule dé.